Beogradski mesec fotografije: Savremena poljska fotografija

Manifestacija Beogradski mesec fotografije, u svom sedmom izdanju, predstavlja deo svog dinamičnog i reprezentativnog programa u Muzeju primenjene umetnosti.

Postavka u Glavnoj galeriji muzeja je organizovana zahvaljujući Poljskom institutu u Beogradu. Domaća publika će imati priliku da se upozna sa opusom tri savremene poljske autorke, a to su Magdalena Hukl, Katerina Kuzmičeva i Justina Mijelnikevič. Izložba je otvorena do 24. maja, svakog dana osim nedelje, od 11 do 19 časova.

Magdalena Hueckel: Anima – slike iz Afrike

Ciklus predstavlja ličnu priču o putovanju. Fotografije koje ga čine, prikazuju stvarnost iz perspektive Putnika koji, uranjajući u nepoznat i nerazumljiv svet Afrike, pokušava da otkrije univerzalne istine o životu, smrti, ponovnom rađanju i preobražaju. Pokušaj da se prodre u nevidljivu dimenziju duhovnosti i besmrtnosti odvija se kroz istraživanje slika praznine, napuštenih, zapuštenih i urušenih prostora, isprepletenih sa prizorima organskih struktura, raspadajućih životinjskih ostataka i predmeta svetog karaktera.

Iako je serija rezultat autorkine fascinacije izvornim verovanjima, duhovnošću, ritualima i kultom prirode, ona nema etnografski karakter. Mesta zabeležena na fotografijama ne mogu se precizno identifikovati, čime se naglašava primat ideja nad stvarnošću. Slike deluju poput fragmenata. Anima podstiče potragu, ali ne obećava da će put biti pravolinijski.

Fotografije su nastale između 2005. i 2013. godine tokom brojnih putovanja po afričkom kontinentu, uključujući zemlje poput Alžira, Benina, Demokratske Republike Kongo, Etiopije, Kenije, Lesota, Malija, Maroka, Južnoafričke Republike, Ruande, Senegala, Svazilenda, Tanzanije i Ugande.

Magdalena Hueckel je vizuelni umetnik, pozorišni fotograf, scenograf, putnik. Diplomirala je na Fakultetu slikarstva i grafike na Akademiji likovnih umetnosti u Gdanjsku. Stipendista je Ministarstva kulture i narodne baštine, kao i Grada Sopota. Njeni radovi su izlagani na nekoliko desetina izložbi u Poljskoj i inostranstvu (uključujući Tate Britain u Londonu). Autorka je foto-albuma „Anima.Slike iz Afrike 2005–2013“ i „Hueckel / Theater’“, nominovanih za fotografsku publikaciju godine. Sarađuje sa Tomašem Slivinskim na snimanju filmova kao scenarista i umetnički direktor. Njihov dokumentarni film „Naše prokletstvo” dobio je nominaciju za Oskara i desetine nagrada na međunarodnim festivalima. Kontinuirano sarađuje sa brojnim pozorištima u Poljskoj. Napravila je dokumentaciju o nekoliko stotina pozorišnih predstava. Mnogi njeni radovi su postali kultne fotografije savremenih poljskih drama.

http://www.hueckel.com.pl

Katerina Kouzmitcheva: Betonium

Betonium istražuje odnos između savremenog identiteta i arhitektonskog nasleđa u centralnoj i istočnoj Evropi, fokusirajući se na nasleđe montažnih stambenih blokova kao instrumenata urbanističke kontrole i ideološke moći. Projekat istražuje kako su ovi prostori, oblikovani politikama bivših režima, uticali na kolektivni identitet svojih stanovnika.

Kroz umetničke intervencije, uključujući konceptualne akcije u urbanim prostorima, fotografiju, performanse i kolaže Betonium otkriva spoj istorijskih i savremenih realnosti ugrađenih u ove sredine. Kreirajući „pokretne ljudske skulpture“, projekat metaforički odražava ideološki uticaj na pojedinca, dok fotografski radovi beleže arhitektonske sličnosti između različitih zemalja. Ključni element projekta jeste transponovanje fasada panel-blokova iz jedne zemlje u drugu, čime se formira univerzalni, zamišljeni urbani pejzaž. Ove kompozicije naglašavaju zajednička i različita iskustva ljudi koji žive u tim prostorima.

Obuhvatajući 11 zemalja, među kojima su Poljska, Slovačka, Gruzija, Estonija, Srbija i Belorusija, Betonium dokumentuje svakodnevni život u naseljima izgrađenim od montažnih blokova, nudeći intimnu, ali i kritičku perspektivu. Kombinujući lično iskustvo s istraživanjem, Kuzmičeva preispituje percepcije postsocijalističke arhitekture, otkrivajući njenu ulogu u oblikovanju jedinstvenog kulturnog identiteta, drugačijeg, ali ravnopravnog u odnosu na zapadne modele. Izložba je takođe i deo BINA festivala.

Katerina Kouzmitcheva živi u Vroclavu, u Poljskoj. Završila je Akademiju foto žurnalizma u Petrovgradu, a magistrirala likovne umetnosti na Akademiji lepih umetnosti u Vroclavu. Stipendista je Ministarstva kulture i nacionalne baštine Republike Poljske Gaude Polonia MKiDN RP. Laureat je međunarodnih fotografskih takmičenja TIFA, BIFA. Bavi se dokumentarnom i umetničkom fotografijom, a njeni radovi su objavljivani u Bird in Flight, Monovisions, Dodho, Privatephotoreview, Regnum UA i drugim publikacijama.

https://katarzynakuzmiczewa.com/

Justyna Mielnikiewicz: Žena s majmunom

„Izbor prikazanih fotografija proistekao je iz različitih projekata na kojima sam radila tokom godina. One predstavljaju moj pristup novinskoj fotografiji, koju radije nazivam dokumentarnom. Dokument nadilazi aktuelne događaje i svakodnevne informacije. On ne beleži samo određene događaje, već hvata atmosferu istorijskog trenutka, nije doslovan i ne zahteva logiku ili objašnjenja tipična za klasično izveštavanje. Moje fotografije odražavaju preovlađujuće raspoloženje vremena i mesta. Najčešće su smeštene daleko od glavnih događaja ili na marginama, postajući njihove naknadne slike. Mešajući lično i bezlično, ovaj rad govori o snovima: zamišljenim, izgubljenim ili transformisanim nakon što su se ruke političara stisnule pred kamerama.

Fotograf, kada je umetnik, nije puki hroničar događaja i života, već pripovedač koji se probija kroz beskonačni prostor prepun informacija, izdvajajući iz njega sopstvenu poruku. Fotografov pogled je kustoski; sama fotografija nije objašnjenje, već beleška, boja ili oblik koji odražava iskustvo savremenog čoveka“.

Justyna Mielnikiewicz

Justyna Mielnikiewicz je nagrađivana fotografkinja iz Poljske, koja od 2003. živi u Tbilisiju, u Gruziji. Njene radove su objavljivali ugledni svetski mediji, među kojima i The New York Times, Newsweek, Le Monde, Stern, National Geographic, WSJ... Tokom karijere je osvojila brojne nagrade uključujuči i World Press Photo, Canon Female Photojournalist Prize,Caucasus Young Photographer Award Magnum fondacije i druge.

Najznačajniji deo njenog opusa je posvećen ličnim, dugotrajnim projektima koji su publikovani kao knjige. Njena prva knjiga je izdata 2014, pod naslovom “Woman with a Monkey / Caucasus in Short Notes and Photographs”. Njena druga knjiga, “Ukraine Runs Through it“ iz 2019. je ušla u izbor 20 najboljih izdanja po izboru Paris Photo and Aperture.

Bavi se edukacijom u okviru radionica fotografije. Pored fotografije, ekspert je i za pitanja različitih aspekata transformacija zemalja Centralne Evrope i bivšeg Sovjetskog Saveza, naročito Kavkaza i Ukrajine.

https://www.justmiel.com