(slo)žena priča: Dea Džanković, Ivana Ranisavljević, Jelena Prljević i Sanja Solunac

U jezgru umetničkog projekta „(slo)žena priča” leži kolektivno istraživanje ženskog identiteta kroz prizmu ličnih i kulturoloških narativa, u kojem svaka od nas doprinosi svojim jedinstvenim vizuelnim jezikom. Ova saradnja proizašla je iz želje da se istraže složeni odnosi između unutrašnjeg ja, spoljašnjih očekivanja i društvenih normi, otvarajući prostor za dijalog o feminističkim temama koje su od suštinskog značaja za društvo.

Naše umetničko stvaralaštvo ne samo da preispituje duboke emotivne slojeve, već i stvara mostove između ličnih iskustava i kolektivne svesti. Kroz različite forme, od kolaža i video radova, foto-dokumentacije do interaktivnih performansa, pozivamo publiku da se angažuje u promišljanju tema koje se tiču rodnog identiteta, normi i predrasuda koje oblikuju naše društvo. Umetnost ovih radova funkcioniše kao ogledalo koje reflektuje svedočenja i izazove ženskog iskustva, istovremeno pokrećući važna pitanja o pozicijama moći, percepciji i društvenim dinamikama.

Naša zajednička praksa ističe snagu umetnosti kao sredstva za osvešćivanje, osnaživanje i emancipaciju, stvarajući prostor za introspektivno iskustvo i otvorenu diskusiju. Kroz ovu izložbu, želimo da inspirišemo publiku da preispitaju sopstvene narative i angažuju se u promišljanju o temama koje su često nevidljive ili potisnute, podstičući ih da pronađu svoj glas u složenom mozaiku ženskih pozicija.

Sanja Solunac 
 

Izložba uključuje i prateći program koji se sastoji od tri participativne radionice, performansa i panela kada će publika imati prilike da sazna više o praksama, radovima i iskustvima autorki. Detaljan program sa preciznim terminima i uputstvima za prijavu na radionice biće objavljen u narednim danima.

Dea Džanković je interdisciplinarna umetnica koja živi i radi u Beogradu. Diplomirala je na smeru za Produkciju medija i umetnosti na Akademiji umetnosti u Beogradu 2014. godine, a zatim je stekla dva mastera iz vizuelnih umetnosti – prvi na Univerzitetu Sabanci u Istanbulu 2016. godine, i drugi na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Godine 2022, bila je finalistkinja Nagrade Mangelos i postala je članica sekcije za nove medije ULUS-a.

Njena umetnička praksa obuhvata različite medije, uključujući performans, instalaciju, fotografiju, filmsku produkciju, muziku i tekst. Njena dela inspirisana su društvenim uslovljavanjima, tabuima i ograničenjima njenog okruženja, istražujući efekte društvenog uslovljavanja na individualnu i kolektivnu psihu. Cilj njene prakse je da uključi posmatrača u transformativno iskustvo, omogućavajući mu lični angažman sa umetničkim delom i otvarajući prostor u kojem se nametnuta društvena uslovljavanja mogu prepoznati, preispitati i potencijalno prevazići.

Ivana Ranisavljević je vizuelna i performans umetnica iz Srbije čiji rad istražuje teme transgresije, psiho-fizičke granice tela, sa posebnim fokusom na feministička pitanja i performans kao alat samorefleksije i društvene kritike.

Doktorirala je na odseku za Nove medije 2024. i stekla master diplomu 2011. na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Njena praksa objedinjuje bodi art, prostorno specifične performanse i participativne instalacije, pomerajući granice između umetnika i publike. Radove je izlagala međunarodno, uključujući galeriju Podroom Kulturnog centra Beograda, Modernu galeriju Lazarevac, Tartu House (Estonija), BWA Gallery (Poljska), Flutgraben (Nemačka), VIPAW (Italija), Fortezza Vecchia (Italija) i mnoge druge. Sarađivala je sa renomiranim umetnicama poput Marine Abramović, Franka B, Vest&Page, Andrigo&Aliprandi, Marte Jovanović i dr. Trenutno razvija interdisciplinarnu rezidenciju u selu Kožuar, koja stavlja fokus na odnos između umetnosti performansa, samoodrživog domaćinstva, lokalne zajednice i prirodnog okruženja.

Jelena Prljević je vizuelna umetnica čija praksa istražuje polje crteža, pokretne slike i instalacije. Njen rad ispituje logiku straha i načine putem kojih umetnost poziva na njegovo emotivno, kognitivno i somatsko procesuiranje. U Njujorku, 2018. godine suosniva transnacionalnu umetničku platformu „HEKLER”. Leta 2020. godine inicira izgradnju sastajališta „Četiri vode” u selu Ljubanje, Srbija. Tu i boravi radeći, uz podršku porodice i prijatelja, na preoblikovanju i očuvanju starih porodičnih koliba i drugih struktura unutar domaćinstva sa ciljem otvaranja ovih prostora za dalja okupljanja, kolektivna izmaštavanja i proširivanje saradnji. Jelenin animirani film „Sestrinstvo” prikazivan na više festivala u Evropi i SAD-u. Njen eksperimentalni film „Iznutra” nagrađen je kao najbolji film u kategoriji eksperimentalnog filma i video arta u okviru 69. Martovskog festivala u Beogradu (2022).

www.jelenaprljevic.com 

Sanja Solunac je višemedijska umetnica i dizajnerka čija praksa obuhvata slikarstvo, crtež, video i digitalne medije, istražujući složene odnose između tela, identiteta i unutrašnjih emotivnih stanja. Njeni radovi oblikuju prostor introspekcije u kojem se lična iskustva prepliću sa univerzalnim pitanjima ženskog identiteta, kolektivne memorije i društvenih konstrukata. Trenutno pohađa doktorske interdisciplinarne studije na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, program Digitalna umetnost, gde razvija završni umetnički projekat u oblasti vizuelno-digitalne prakse.

Do sada je realizovala šest samostalnih izložbi, a od 2008. godine je učestvovala na brojnim grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu, kao i u umetničkim i društvenoangažovanim projektima i kolaboracijama. Umetnički pristup Sanje Solunac oslanja se na kombinovanje statične i pokretne slike, stvarajući vizuelne narative koji osciluju između introspektivne tišine i kritičkog društvenog komentara. Njena poetika razvija dijalog između intimnog i kolektivnog, dok simboli ženskog tela i identiteta postaju polje transformacije, otpora i preispitivanja granica emotivnog i društvenog iskustva.