Hleb Teatar: Predstava „Marija Ručara“ Hleb Teatra

Prateći program izložbe AKTIVITET: 100 godina nadrealizma:

PREDSTAVA „MARIJA RUČARA“ HLEB TEATRA

Predstava „Marija Ručara“ je scenska interpretacija poeme srpskih nadrealista Aleksandra Vuča i Dušana Matića iz 1935.godine. Poema je izašla u Knjižarnici „Svetlost“ Lazara P. Vukićevića iz Beograda, 1935. godine kao prva knjiga edicije „Poezija i kritika“, ali je još pre puštanja u prodaju bila zabranjena, a nepovezani primerci uništeni.

Poema Marija Ručara Dušana Matića i Aleksandra Vuča predstavlja vrhunsko reprezentativno delo srpskog nadrealizma koje u sebi sažima avangardne tendencije tridesetih godina XX veka. Kao takva, ova poema svedoči o razvoju moderne umetnosti u Beogradu, kao i o njegovom značaju kao jednom od evropskih centara avangardne umetnosti. Iz vizure modernističke paradigme ocenjivana kao zasićena propagandom i politikom, poema je dugo bila izostavljana iz genealogija savremene srpske književnosti. Međutim, novi uvidi i razumevanje neodvojivosti političkog života i društvenog konteksta, od umetnosti zahtevaju preispitivanje ovakvog kritičkog suda.

Činjenica da poema Marija Ručara nije bila postavljana na beogradskim scenama rezultat je, pre svega, politike cenzure u Kraljevini Jugoslaviji. U vezi s tim, postavljanje Marije Ručare na scenu danas, jeste ogroman doprinos za razumevanje istorije srpskog nadrealizma, kao i srpskog umetničkog nasleđa uopšte. Istovremeno, to je i snažna poruka da želimo da gradimo društvo u kome ne cenzurišemo slobodu govora i umetničkog izraza.

Način na koji je ostvarena inscenacija poeme Marije Ručara, u stilu brehtovskog epskog pozorišta, sa upotrebom recitacionih horova, u saglasju je sa istorijskim kontekstom u kome je ovo delo nastalo. On je u skladu sa najnovijim istraživanjima kulture, književnosti i umetnosti ovog perioda, a ujedno i rezultat samostalnih i originalnih umetničkih istraživanja ansambla Hleb teatra.

"Marija Ručara" i u sadašnjem vremenu snažno progovara o položaju žene, radnice,i predstavlja jasan krik obespravljene žene, kao svih nas koji smo ućutkani i čije se mišljenje i stav o gradu i zemlji u kojoj živimo ne uvažava, već je najglasniji zov profita a surovo ekspoloatatisanje ljudi, prirode, zemlje, vidljivo na svakom koraku.

Kroz ovu temu, autori žele da ukažu na potencijalne perspektive prevazilaženja i revolucionarizovanja uslova svakodnevnog života u vreme globalnog neoliberalnog kapitalizma, njegovih paradigmi, politika, tehnika kontrole, zastrašivanja, uslova rada, migracijskih režima i demokratije.

HLEB TEATAR

Dušan Matić i Aleksandar Vučo

MARIJA RUČARA

“U početku borbe u bedi gledaju samo bedu
A ne vide njenu prekretničku stranu.”

Umetnuti tekstovi: Aleksandar Rangelov, Dušan Vasiljev, L.Lazarević,Milan Drainac, Stanislav Šimić, Dobriša Cesarić, Milivoje Ristić, tekstovi malih oglasa 2021, tekstovi izvođača
Režija i dramaturgija: Sanja Krsmanović Tasić
Igraju: Marta Keler, Jugoslav Hadžić, Danilo Karapandža, Sanja Krsmanović Tasić
Muzika: Jugoslav Hadžić
Scenografija i kostim: Hleb teatar
Izrada scenografije: Nikola Tasić
Dizajn programa i postera: Danilo Karapandža
Fotografija: Anastasia Tasić
Konsultant na projektu: Srđan Atanasovski
Predstavu podržavali: Rekonstrukcija ženski fond RŽF i MKM

“Reku ti je neko zgrabio
Skrenuo poždrao
Ciku i smeh na obali
Sunđerom profita popio”